Za-mieszkanie 2012; Miasto ogrodów, miasto ogrodzeń
Na rynkuOd 13 września 2012 r. Instytut Architektury i Muzeum Narodowe w Krakowie zaprasza na wystawę poświęconą konfrontacji wizji miasta-ogrodu ze współczesnym miastem ogrodzeń.
Muzeum Narodowe w Krakowie włącza się w bardzo aktualny temat dotyczący współczesnej architektury mieszkalnej. Dom z ogrodem jest spełnieniem marzeń tych, którzy dążą do wyznaczenia własnej przestrzeni do życia w otoczeniu przyrody. Od początku lat 90. również w Polsce obserwujemy zmiany, które zachodzą we współczesnej architekturze mieszkalnej, urbanistyce i planistyce. Wolny rynek stworzył nowe możliwości, które wspiera system kredytów bankowych oraz sektor przedsiębiorczości deweloperskiej. Od tego czasu kształt polskich miast uległ wielu przekształceniom.
Jak dziś wygląda przestrzeń, w której się poruszamy? Dlaczego zamiast „miast ogrodów”, mamy miasta pełne ogrodzeń, w których mnożą się płoty, szlabany i bramki. Współczesne miasto rozlewa się bez konkretnego planu urbanistycznego, a dom na przedmieściu stanowi często karykaturę pierwotnego ideału kontaktu z naturą. Dlaczego ludzie o podobnym statusie społecznym tworzą grupy, które się alienują? Gdzie i jak mieszkają ci, którzy zostają za faktycznym i metaforycznym murem?
Projekt „ZA-MIESZKANIE 2012” prezentowany w Muzeum Narodowym w Krakowie jest poświęcony zmianom, które zaszły we współczesnej architekturze mieszkalnej, ich związkom z tożsamością mieszkańców i postępującymi przeobrażeniami w przestrzeni miasta oraz tworzącym się stopniowo rozwarstwieniem społecznym. Projekt obejmuje badania socjologiczne oraz przygotowanie ekspozycji. Wystawie towarzyszy instalacja ogrodowa usytuowana na placu przed fasadą Gmachu Głównego MNK.
Kontekst historyczny
Projekt „ZA-MIESZKANIE 2012” nawiązuje do „Wystawy architektury i wnętrz w otoczeniu ogrodowym”, która odbyła się w Krakowie w 1912 roku w bezpośrednim sąsiedztwie nieistniejącego wtedy jeszcze Gmachu Głównego Muzeum Narodowego w Krakowie, na terenach przylegających do Błoń i Parku Jordana. Przez cztery letnie miesiące w 1912 roku pokazano wykonane w skali 1:1 modele domów rodziny rzemieślniczej, robotniczej i rodziny rolnika oraz dworek podmiejski. Opracowano również wystrój ich wnętrz i wygląd otoczenia. Wśród założeń ideologicznych wystawy ważne było przekonanie o istnieniu jasno zdefiniowanego podziału klasowego i zawodowego społeczeństwa oraz o potrzebie dostosowania typu i wyglądu domu do statusu społecznego jego mieszkańca. Jednym z głównych celów ekspozycji było stworzenie i prezentacja typologii budynków mieszkalnych o charakterze modelowym – możliwych do wielokrotnego powielania. Odwołując się do idei miasta-ogrodu Ebenezera Howarda, skupiono się na domach indywidualnych (pomijając na przykład kamienicę mieszczańską i mieszkania czynszowe).
Analiza współczesności
W stulecie tamtego wydarzenia, które w znacznym stopniu ukształtowało architektoniczny obraz drugiej Rzeczypospolitej (a pośrednio także Polski powojennej), wystawa stawia pytanie o stan obecny architektury mieszkalnej w Polsce w kontekście przemian zachodzących w miastach - zwłaszcza po 1989 roku. Jako przedmiot analizy wybrany został Kraków i jego okolice. Problemy społeczno-przestrzenne powiązane zostały, na potrzeby wystawy, z typowymi dla tych procesów miejscami zamieszkania:
1. Kamienica w centrum miasta (także nowa plomba mieszkalna wbudowana w historyczną tkankę miasta) – jest elementem procesu gentryfikacji przestrzeni centrum.
2. Osiedle zamknięte – ilustruje rosnącą psychologiczną potrzebę izolacji i bezpieczeństwa, zjawisko „odgradzania się”.
3. Blokowisko – ogromny zasób mieszkaniowy i dziedzictwo epoki PRL, podlegające procesowi transformacji.
4. Mieszkanie socjalne, ilustrujące procesy wykluczenia, marginalizacji i biedy.
5. Dom z ogrodem na przedmieściu (zabudowa szeregowa) jako ilustracja zjawiska suburbanizacji, rozrostu przedmieść.
6. Luksusowa willa (rezydencja) na przedmieściu, często w znacznej odległości od centrum – rezultat marzeń o indywidualnym domu z ogródkiem i prestiżu.
Kuratorzy: Dorota Jędruch (Muzeum Narodowe w Krakowie / Instytut Architektury), Dorota Leśniak-Rychlak, Agata Wiśniewska, Michał Wiśniewski (Instytut Architektury)
Projekt aranżacji: medusa group
Projekt graficzny: Joanna Sowula
Koordynatorka wystawy: Iza Wałek
Organizatorami wystawy są Fundacja Instytut Architektury oraz Muzeum Narodowe w Krakowie.
13 września 2012 – 13 stycznia 2013
Wystawa w Muzeum Narodowym w Krakowie
Gmach Główny
Źródło: informacja prasowa